19 juni…het traditionele simultaanspel van Rudi Verhagen 4d met ons. Eerst voorafgegaan door een indiaas etentje. En dan begint het: 10 van ons waren aanwezig: KarinK, Sjors, Manuel, Joop (terug uit Korea en Japan!), Gerard, Wim, Dieter, Henk, Otto en HansH. Altijd weer is Rudi er eerder dan je denkt. En veel vaker dan je lief is zit je weer opgescheept met een nahand-zet. En zie je een enkele witte steen zich uitbreiden tot een ketentje; even later uitgegroeid tot een wit groepje; verbinding maken met een ander ketentje; opeens ben je ingesloten en ben je wanhopig zelf op zoek naar je 2e oog.
Hieronder een aantal van ons in diep gepeins verzonken…
Op gezette tijden een diepe zucht of een harde kreet:
– “### (3-letterwoord voor vrouwelijk geslachtsdeel), die zet heb ik niet gezien” (Wim) – “die zet doen, nee, dan ga ik nog liever dood” (Manuel)
of een nuchtere vaststelling van Rudi: “Ik ken dat gevoel”
En dan blijkt op het eind een grote groep toch niet zo veilig als het leek. Henk had een voorgevoel dat er nog een zet aan besteed moest worden, maar deed dat niet..de stand leek gelijk en het kwam op een punt aan. En voila…daar ging de groep.
Einduitslag Rudi – GCS: 8,5-1,5 met hulde aan Otto en Dieter die onze eer verdedigden met resp. winst en jigo. En dank aan elk van ons waardoor dit alles mogelijk is.